ناز نگاهش رو ببین صورت ماهش رو ببین بی خبر از حال من

با دو صد ناز و ادا میکشد دست مرا تا نگرد فال من

قصه ی نو خواند از دفتر اقبال من دم زند از گردش روز و مه و سال من

راز سر بسته ی دل راز کفن خواند خواند آن نکته که من دانمو او داندبه لب آرد سخن ز

عشق جانسوز من سر کند قصه ها ز بخت پیروز من

دهدم مژده ی سرور بی پایان

به زبان آورد نام رقیبان من گوید ایمن بود از فتنه ها جان من

به تحمل شود هر مشکلی آسان